รีวิว ความสุขรอบตัว ... ปากพนัง ... ทุ่งสง ... น ค ร ศ รี ธ ร ร ม ร า ช ( NAKHON SI THAMMARAT )

// มีคำกล่าวจากหลังรถกระบะคันหนึ่ง...ที่ฉันบังเอิญไปเห็น...

ความ  คิดถึง จะมากจะน้อย

ใช่อยู่ที่ ... ระยะทาง ที่ห่างไกล

แต่อยู่ที่ ...ระยะเวลา ที่ห่างกัน



ระหว่างทาง วิถีชีวิต วัฒนธรรม ผู้คน


// ไปเที่ยวนครฯ กันมั๊ยช่วงวันหยุดนี้ ฉันไม่ต้องคิดเลยตอบตกลงทันที
นี่เป็นครั้งที่ 5 ของการเดินทางไปจังหวัดนครศรีธรรมราช บ้านเกิดของแฟน
ที่ทำงานไกล นานๆ ทีจะได้กลับบ้าน ครั้งนี้บอกว่าจะพาไปเที่ยวปากพนัง
บ้านเกิดของคุณพ่อ ไม่รอช้าชาร์ตแบตกล้อง ผูกเชือกรองเท้าแน่นๆ เตรียมตัวเดินทาง




เหล่าลูกเป็ด หน้าบ้านทางเข้าบ้านคุณย่า


// ระยะทางไปกลับเกือบ 2000 กิโลเมตร จากจังหวัดปราจีนบุรีถึงจังหวัดนครศรีธรรมราช
ครั้งนี้แบกกล้องเพื่อเก็บภาพความทรงจำของอำเภอปากพนัง วิถีชีวิต ความสุขเรียบง่ายที่บ้านคุณย่า


// จากที่เมื่อก่อนต้องตั้งใจฟังภาษาใต้ เพื่อจับใจความ เพราะเวลาคุณยาย คุณตา คุณปู่ คุณย่า พูด
ท่านพูดเร็วมาก เราก็มักจะหันหน้าไปหาแฟนและแฟนจะแปลเป็นกลางให้ (แฟนนินทานี่เข้ใจเลย ฮ่าาาาา)
แต่ครั้งนี้ฟังได้ จับใจความได้ แต่พูดไม่ได้ เริ่มเข้าใจ เริ่มชอบภาษาใต้ อยากหัดพูดเป็นบ้าง จะพูดได้มั๊ยเนาะ
คงจะแปร๋งๆ น่าดู จากการได้สัมผัสชีวิตผู้คน ความเรียบง่าย เคยมีคนบอกว่าคนคอนดุ มีแต่ผู้คนใจดี ข้าพเจ้านี่หลงรักเลย




สะพานข้าม เข้าไปบ้านคุณย่า




ต้นจาก...ข้างบ้านคุณย่า




ในน้ำมีปลา ปลาเต็มคลอง มาตากแห้งเพื่อเก็บไว้ทาน การถนอมอาหารของผู้คนที่นี่


//ฉันไปเที่ยวภาคใต้มาหลายจังหวัด คนภาคใต้ยังคงมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย ช้าๆ แบ่งปัน คนเฒ่า
คนแก่ที่นี่ยังคงใช้ชีวิตที่ไม่ต้องพึ่งพิงเทคโนโลยี ค่อนข้างมีอายุที่ยืนยาว ส่วนใหญ่ยังมีพืชพันธุ์อาหารที่
สมบูรณ์อยู่ การอยู่การกินพึ่งพิงทรัพยากรที่อยู่รอบตัว นี่ละน๊อ...ฉันมองเห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ

ความสุขรอบๆ ตัวเรา




เจ้าแมวน้อย แหล๋งกลาง ฟังรู้เรื่องม้ายยย !!


// เมืองปากพนัง ในอดีตเป็นเมืองท่าค้าขายที่สำคัญ อยู่ห่างจากตัวเมืองนครฯ ไม่ไกลมากนัก
มีตลาดซื้อขายอาหารทะเล ชุมชนบ้านเมือง ยังคงดูเก่าอยู่ ผู้คนยังคงใช้เรือในการเดินทางสัญจรอยู่




ชุมชนริมน้ำปากพนัง




เราเดินทางมาสายตลาดเริ่มวายแล้ว




ร้านขายยาในตลาด




ทะเลปากพนัง กั้นคลื่นไว้ไม่ให้เข้ามาในหมู่บ้าน




กังหันลมผลิตกระแสไฟฟ้า




ผลไม้...ของฝาก


//เรากลับมาบ้านมานอนที่ทุ่งสง สภาพภูมิอากาศในปีนี้แล้งเหลือเกิน คุณย่าบอก ปีนี้แล้ง ยอดไม้แห้งตาย
หลายต้น ยางกรีดไม่ได้ ผลหมากรากไม้ต่างๆ ไม่ออก ปีที่แล้วทุเรียนยังออกเต็มต้น ปีนี้ทุเรียนออกผลน้อยมาก
บางต้นก็เกือบจะตาย ฉันมองไปยังสวนรอบบ้าน ต้นไม้แห้งตายไปหลายต้น แต่เมื่อเทียบทางภาคตะวันออก
ภาคใต้ก็ยังคงมองเห็นใบไม้เขียวๆ ร่มเย็นอยู่




กล้วยไม้เพชรหึงค์ ออกดอกเมื่อเดือน กค 58 ปีที่แล้ว (ดูแล้งๆ)




หมาน้อยยังไม่คุ้นภาษากลาง ฮ่าๆๆ




กล้ามะม่วงเบา


// ฉันไม่เคยกินมะม่วงนี้มาก่อน เคยได้ยินชื่อเป็นมะม่วงลูกเล็กๆ ที่มีรดชาดเปรี้ยว ได้กินแล้วติดใจ
จิ้มกับน้ำปลาหวานที่นี่ อร่อยมากเลย จนคุณยายต้องให้กล้าเอาไปปลูกที่ปราจีน


// ฉันหลงรักความสุขเรียบง่ายที่นี่ซะแล้ว ... นครศรีธรรมราช
ที่มา Pantip